میکروفون کاندنسر ( کاندانسر )

میکروفون ( میکروفن ) کاندنسر ( کاندانسر ) ، در سال 1916 توسط E.C. Wente و در کمپانی وسترن الکتریک اختراع شده است . این نوع از میکروفن ، میکروفون خازنی یا الکترو استاتیک نیز نامیده می شود . در کل از خازن ها در طول تاریخ به عنوان کاندنسر یاد میشده است . خازن‌ ها در واقع دو صفحه‌ فلزی هستند که در فاصله‌ نزدیک به هم قرار دارند ، هرچه این فاصله نزدیکتر و یا کمتر باشد ، آنها ظرفیت بیشتری خواهند داشت .

ساختار و روش کار میکروفون کاندنسر ( کاندانسر )

میکروفن کاندنسر ( کاندانسر ) مانند مبدل فعالی است که امواج صوتی ( انرژی موج مکانیکی ) را از طریق حرکت دیافراگم در یک کپسول مبتنی بر خازن با بار ثابت و اصول الکترواستاتیک به سیگنال های صوتی ( انرژی الکتریکی ) تبدیل می کند .

ساختار کپسول میکروفون کاندنسر دقیقاً مشابه خازن می باشد ، بدین صورت که دو صفحه موازی که یکی از آن ها صفحه ای سخت و  ثابت است و دیگری صفحه یا غشای نازکی که متحرک بوده و از آن به عنوان دیافراگم نیز یاد می شود ، می باشد .

دیافراگم یا همان ممبران باید از نظر الکتریکی رسانا باشد . یکی از محبوب‌ترین متریال‌ ها ( مواد ) برای دیافراگم میکروفن ، مایلار با پوشش طلا می‌باشد اما برخی مدل‌های قدیمی نیز از صفحه‌های فلزی نازک استفاده می‌کردند .

روکش طلا در کپسول و دیافراگم میکروفون کاندنسر

کیفیت صدای بهتر در میکروفون های کاندنسر

به دلیل دیافراگم با جرم کم ( سبک ) ، میکروفن های کاندنسر از پاسخ گذرای بهتری برخوردار هستند . دیافراگم میکروفن کاندانسر به دلیل جرم بسیار کم می تواند امواج صوتی را با دقت بیشتری نسبت به میکروفون پویا با سیم پیچ متحرک ( داینامیک ) دریافت کند . بنابراین میکروفن های کاندانسر کیفیت صدای برتری را ارائه می دهند . از میان انواع میکروفون ، کاندنسرها بیشترین پاسخ فرکانسی و بهترین پاسخ گذرا را دارند ( گذراها انفجار سریع انرژی هستند ، به عنوان مثال ضربه به طبل یا ” انتخاب ” گیتار صوتی ) . همچنین ، میکروفون های کاندنسر  معمولاً حساسیت بسیار بالاتر و سر و صدای کمتری نسبت به میکروفون های پویا یا داینامیک  دارند .